مطالبی که توسط آقای علی محمد بد از مدیران با تجربه و پیشکسوت صنعت سیمان در خصوص مشکل تولیدکنندگان سیمان برای خرید مازوت بیان شده است به خوبی گویای همه چیز هست.صنعت سیمان در حالی دست به گریبان معضل جدید یعنی قطعی و سهمیه بندی گاز و جایگزینی آن با مازوت است که هنوز نیمی از افزایش قیمت در نیمه ابتدایی سال ( حدود سی درصد) برای این صنعت به صورت نسیه باقی مانده است و هر گونه افزایش نرخی در واقع تحقق مصوبات قبلی است و مدیران این صنعت می بایست بابت هر افزایش هزینه ای که بر این صنعت تحمیل شود، به سرعت بررسی کارشناسانه انجام دهند و معادل افزایش هزینه ها درخواست افزایش نرخ به وزارت صمت از طریق انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان داشته باشند.در حال حاضر با در نظر گرفتن هزینه حمل مازوت، قیمت تمام شده برای کارخانه ها حدود سه برابر گاز طبیعی است و با توجه به اینکه هزینه انرژی (گاز) حدود بیست درصد بهای تمام شده سیمان می باشد لذا جایگزین شدن مازوت به جای گاز طبیعی سبب افزایش بهای تمام شده سیمان به میزان چهل درصد خواهد شد.نکته مهمتر اینست که هزینه حقوق و دستمزد نیز حدود سی درصد بهای تمام شده سیمان می باشد و این توقف تولید سیمان به مدت سه ماه نیز حدود ده درصد به هزینه های شرکت می افزاید.(توقف تولید به همراه پرداخت حقوق پرسنل)بنابر این لازم است انجمن صنفی بصورت جدی با برگزاری جلسات لازم مدیران عامل کارخانجات سیمان و پیگیری مصوبات آن از بروز بحران مضاعف در این صنعت بحران زده جلوگیری کند.همچنین ذکر چند نکته در این مجال خالی از لطف نیست و آن اینکه درد اینجاست که روزانه دهها میلیون متر مکعب گاز را به دلیل عدم توانایی پالایش و استفاده از آن می سوزانیم و دیگر اینکه چرا فقط صنعت سیمان دچار این همه ملاطفت و مهربانی می شود؟ آیا صنعتی زمین خورده و خاک خورده تر از سیمان وجود ندارد؟در پایان تاکید می شود که افزایش قیمت و در واقع به تعادل رساندن قیمت سیمان مطالبه و حق این صنعت است.