ورود کار کنان
پورتال مشتریان
سرانه مصرف سيستان و بلوچستان در هر سال، به ازاي هر نفر بيش از 600 کيلوگرم سيمان است. موسس گروه مهندسي معدن دانشگاه سيستان و بلوچستان با بيان اين مطلب به خبرنگار ما، گفت: يکي از فاکتور هاي مهم در بحث سرمايه گذاري و توليد در صنعت توليد سيمان، مصرف سرانه آن در منطقه توليد آن است، به طوري که اين سرانه بر حسب توسعه اقتصادي و کار هاي عمراني هر کشور و يا منطقه متفاوت است. «علي اصغر زاهدي فر»، افزود: اين سرانه مصرف به ازاي هر نفر در سال در کشور هاي غربي که ساخت و ساز کمتري دارند، بيش از 300 کيلوگرم است و همچنين اين ميزان براي کشورهايي که ساخت و ساز زيادي دارند مانند کويت و قطر به 2 هزار و 500 کيلوگرم در سال نيز مي رسد. وي تاکيد کرد: اين ميزان در کشور ما بيش از 500 کيلوگرم سيمان به ازاي هر نفر است ولي با توجه به اين آمار، ميزان مصرف سرانه سيمان براي هر فرد در سيستان و بلوچستان بيش از 600 کيلوگرم است، اما با اين وجود ميزان توليد اين کالا در کارخانه هاي سيمان سيستان و خاش بيش از نياز مصرفي مردم اين استان است. وي تصريح کرد: سيمان توليدي توسط کارخانه هاي سيمان اين استان جوابگوي مصرف داخلي و صادرات آن به کشور هاي همسايه نيز است، اما با اين وجود با توجه به رکود بازار در مناطق مرکزي کشور و کاهش نسبي قيمت سيمان در آن مناطق، کارخانجات توليد اين محصول در مناطق مرکزي براي تامين بازار مصرف خود به بازار هاي مرزي براي صادرات آن به کشور هاي همسايه روي مي آورند که واردات اين سيمان ها به استان باعث کاهش قيمت آن در بازار اين استان مي شود و لطمات زيادي به توليد کنندگان بومي اين استان مي زند. زاهدي فر بيان کرد: قيمت عرضه سيمان به صورت دولتي تعيين مي شود و خود با توجه به نبود بازار مصرف و مشکلات صادرات اين کالا توليد کننده آن را تحت فشار قرار داده است، حال آنکه واردات سيمان از استان هاي ديگر به اين استان به خصوص با قيمتي کمتر از قيمت عرضه آن در استان باعث ايجاد فشاري مضاعف بر توليد کنندگان اين کالا در سيستان و بلوچستان شده است که لطمات جبران ناپذير و کاهش توليد آن را در بر داشته است، حال آنکه در اين راستا دولت نيز، هيچ حمايتي از توليد کنندگان بومي اين استان نمي کند. وي افزود: بيشتر صادرات سيمان استان به افغانستان در حدود 500 تا 600 هزار تن در سال است و در حدود 200 هزار تن سيمان به پاکستان صادر مي شود. وي با اشاره به اينکه سنگ آهک بيشترين استفاده را در سيمان دارد، خاطرنشان کرد: کارخانجات سيمان استان آهک و سيليس را به صورت مخلوط در داخل استان برداشت مي کنند زيرا اين دو ماده براي داشتن بازدهي اقتصادي بايد در شعاع 5 تا 15 کيلومتري يک کارخانه قابليت برداشت داشته باشند. وي گفت: سنگ آهن و سنگ آلومينيوم از استان هاي ديگر به کارخانجات سيمان استان حمل مي شود، چرا که در اين استان معدن اين دو ماده وجود ندارد و يا اينکه معادن آن ها هنوز به مرحله برداشت نرسيده است و استحصال نمي شود، به طوري که سنگ آهن مورد نياز از اصفهان، تربت جام و سنگان وارد سيستان و بلوچستان مي شود. وي گفت: با توجه به اينکه لايه هاي گچ مناسب در استان وجود ندارد سنگ گچ مورد نياز براي سيمان نيز از استان هاي خراسان جنوبي، خراسان رضوي و کرمان وارد سيستان و بلوچستان مي شود. مديرگروه مهندسي معدن دانشگاه سيستان و بلوچستان، تصريح کرد: سرانه مصرف، يکي از فاکتورهاي مهم در صنعت است و بر اين اساس نيز در کشورها برحسب توسعه اقتصادي و اقدامات عمراني مصرف سيمان تغيير مي کند.
وي عنوان کرد: سيمان سيستان با کيفيت بالا توليد مي شود و مورد پسند بازار افغانستان است، از اين رو نيمي از سيمان صادراتي از شرق کشور به افغانستان مربوط به اين منطقه است، چرا که هم کم هزينه تر است و هم کيفيتي به نسبت بسيار بالاتر از ديگر سيمان هاي داخل بازار اين کشور دارد.
وي اضافه کرد: دو نوع سيمان در استان توليد مي شود که نوع پوزولاني براي بتن ريزي هاي حجيم و مدفون و نوع تيپ 2 نيز براي مصارف عمومي مصرف مي شود.