ورود کار کنان
پورتال مشتریان
مهرداد احمدی ظهر دیروز در نشست ستاد اقامه نماز واحدهای تولیدی و صنعتی استان در کارخانه سیمان زرین رفسنجان با اشاره به اینکه شرایط اقتصادی مملکت به دلایلی خیلی خوب نیست، اظهار کرد: واحدهای صنفی که فعالیت میکنند تمام هم و غمشان بقای آن است.مدیرعامل شرکت سیمان زرین رفسنجان گفت: صنعت بهویژه صنعت سیمان حال و روز خوبی ندارد و و از 23 کارخانه بورس سیمان که آمار گرفتیم بهجز دو کارخانه که در شرایط مرزی هستند بین 19 تا 70 درصد سود عملیاتیشان نسبت به سالهای گذشته پایین آمده است.وی اذعان کرد: این زنگ خطری برای صنعت سیمان است که اگر این روند ادامه داشته باشد و کارخانهها متوقف شوند با بحران کاری و کارگری مواجه میشویم.احمدی خاطرنشان کرد: ما در منطقهای هستیم که بیکاری و اشتغال وضعیت خوبی ندارد، در دو سال گذشته 11 میلیارد تومان از سهامداران گرفتیم و در اداره ثبت کرمان به عنوان افزایش سرمایه به ثبت رساندیم و با سهامداران صحبت کردیم که اکنون سودی نمیتوانیم به آنها بپردازیم.وی در ادامه با اشاره به فعالیتهای این شرکت اظهار کرد: به لطف خدا شرایط خوبی در این کارخانه برقرار است و زمانی که کارخانه را تحویل من به عنوان مدیرعامل دادند، 6.5 میلیارد تومان معوقه بانکی و حدود 3 میلیارد تومان بدهی به گاز و برق داشتیم که بدون پشتوانه سیاسی موفق شدیم شرایطی به وجود آوریم که پایداری اشتغال و بقای کارخانه را رقم بزند.احمدی خاطرنشان کرد: اقتصاد مقاومتی را سرلوحه کار قرار دادیم و در زمینه ارتقای کیفیت هزینه کردیم و محصول ما قابل رقابت با سایر کارخانههای استان و کشور است.مدیرعامل شرکت سیمان زرین رفسنجان ابراز داشت: تا این لحظه حقوق و مزایای عقبمانده نداریم و دیون دولتی را پرداخت کردهایم.وی عنوان کرد: 160 نفر به طور مستقیم مشغول کار هستند و با ظرفیت 210 هزار تن فعالیت میکنیم که سال گذشته 280 هزار تن تولید کرده و به فروش رساندیم و امسال نیز 300 هزار تن پیشبینی کردیم که به فروش برسانیم.احمدی با بیان اینکه 9 درصد ظرفیت استان تولید داریم، افزود: اکثر کارخانههای کشور زیر ظرفیت تولید فعالیت دارند.وی در ادامه از صادرات 30 هزار تنی سیمان زرین به کشور پاکستان یاد کرد و افزود: باید در کشور شرایطی ایجاد شود که صادرات نداشته باشیم، زیرا سیمان کالای صادراتمحور نیست و کارخانهها به لحاظ نقدینگی کالای خود را صادر میکنند.احمدی اضافه کرد: سیمان در دنیا از لحاظ اقتصادی کالایی محلی و منطقهای است که بالای 300 کیلومتر انتقال آن صرفه اقتصادی ندارد.