تبریک روزکارگر توسط مدیریت محترم عامل جناب آقای مهندس پایدار اردیبهشت 1403  

کارخانه‌های سیمان با حجم انبوه مازاد تولید روبه‌رو هستند به طوری که موجودی کالای برخی از آنها سر به صدها هزار تن می‌زند، پروژه‌های عمرانی و ساخت‌وسازهای شهری که عمده مصرف‌کنندگان داخلی سیمان هستند، در رکودی سنگین و کم‌سابقه قرار دارند و صادرات به بزرگ‌ترین بازار صادراتی این کالا یعنی عراق هم از سوی این کشور ممنوع شده است. صنعت سیمان با این شرایط چه افقی پیش‌رو دارد؟ مسئولان دولتی معتقدند صنعت سیمان به بخش خصوصی واگذار شده و بخش خصوصی باید برای حل مشکل صادرات انسجام بیشتری پیدا کند. راهکار پیشنهادی دولتمردان تاسیس کنسرسیوم‌های صادراتی است اما فعالان این صنعت می‌گویند تا زمانی که برخی تصمیمات دولتی اصلاح نشود، سایه بحران از سر صنعت سیمان کم نخواهد شد.تشکیل کنسرسیوم سیمانی برای صادرات‌محور کردن صنعت سیمانمحمد فاطمیان، مدیرکل دفتر صنایع معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت معتقد است این وزارتخانه می‌تواند در شکل‌دهی و چگونگی ورود به بازار سیمان ایفای نقش داشته باشد. این مقام مسئول در این‌باره می‌گوید: موانع قانونی و کاستی‌هایی که در اجرای بسیار تند قانون یا کمبود و نبود قانون در حمایت از این صنعت وجود دارد را می‌توان با هماهنگی اتاق‌های بازرگانی و تشکل‌ها و درواقع کمیسیون‌هایی تخصصی مانند کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی از یکسو، و وزارت صنعت از سوی دیگر مرتفع کرد. وی بخشی از مسائل مهم در حوزه سیمان را در کنار اصلاح قوانین و تولید بهینه، موضوع بازاریابی دانست و گفت: اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران می‌تواند اتاق فکری برای بحث بازرگانی باشد و در کنار آن دیگر کانون‌های موثر نیز می‌توانند همفکری داشته باشند. این مقام مسئول اضافه کرد: امروز بخش خصوصی در صنعت سیمان، شیرازه امور را در اختیار دارد و درواقع ذی‌نفع اصلی در این عرصه بخش خصوصی است. فاطمیان یادآور شد: امروز 70 کارخانه سیمان در کشور تولید دارند و 10 واحد سیمانی نیز در قالب یک هلدینگ فعالیت می‌کنند؛ همچنین 12‌ واحد دیگر نیز با یک هلدینگ دیگر تولید می‌کنند؛ بنابراین ظرفیت‌های بسیار خوبی وجود دارد. این تولیدکنندگان می‌توانند در تصمیم‌گیری و اجرا نقش برعهده گیرند و سرعت‌ عمل داشته باشند.به اعتقاد وی، بهتر از هلدینگ، ساختار کنسرسیومی است که باید به آن سمت حرکت کرد زیرا در هلدینگ‌‌ها آن‌هایی که سهام زیادی دارند، می‌توانند حرف بیشتری بزنند اما در ساختارهای کنسرسیومی منافع مشترک برای زمان‌های مشخص، در مکان‌های مختلف و در قالب پروژه‌‌محور تعریف می‌شود؛ با توجه به شرایط حوزه سیمان این کنسرسیوم می‌تواند ساختار صادرات‌‌محور بودن را پایه‌گذاری کند. اقدامات لازم برای نجات صنعت سیمانیک کارشناس صنعت سیمان با بیان اینکه ایجاد کنسرسیوم صادراتی برای هم‌جهت کردن منافع تولیدکنندگان سیمان که توان صادراتی دارند، اقدام مثبتی است، به «کسب‌وکار» گفت: در حال حاضر وضعیت صنعت سیمان اصلا خوب نیست و برای نجات این صنعت باید اقدامات و برنامه‌ها در چند محور به اجرا درآید؛ اول اینکه دولت حمایت تمام‌قد از این صنعت را با فعال کردن دیپلماسی اقتصادی و رایزنی با مسئولان عراقی برای برطرف کردن مشکل صادرات سیمان به عراق آغاز کند چراکه ممنوعیت صادرات سیمان به عراق به‌عنوان بزرگ‌ترین بازار صادراتی ما، ضربه سنگینی به کارخانه‌های سیمان داخلی وارد کرده است. همین دیپلماسی را در حمایت از صادرات سیمان به افغانستان هم انتظار داریم. محمدرضا احسان‌فر ادامه داد: دوم آنکه تصمیم‌گیری‌هایی که درباره صنعت سیمان انجام می‌شود به تشکل‌ها و آن هم به‌صورت منطقه‌ای واگذار شود. برای مثال باوجود ممنوعیت وضع عوارض بر صادرات، این عوارض هم‌اکنون با تصمیمات دولتی از سیمان صادراتی ایران به افغانستان دریافت می‌شود و موجب کاهش صادرات ما به این کشور شده است. مساله بعدی این است که مجموعه کارخانه‌هایی که توان صادرات دارند باید در تشکلی فراگیر عضو شوند تا تعارض منافع آنها موجب رقابت منفی در بازارهای صادراتی نشود. این تشکل باید به‌گونه‌ای عمل کند که کارخانه‌های سیمان نزدیک‌تر به مرزها با توجه به مزیت‌هایی که در صادرات دارند، در بازار هدف اولویت داشته باشند و کارخانه‌های دیگر با سهم بسیار کمتر در آن بازار نتوانند در منافع آنها خلل ایجاد کنند. مستحضر هستید که 82 درصد از صادرات سیمان کشور توسط 17 کارخانه انجام می‌شود اما سایر کارخانه که درمجموع 18 درصد صادرات را در اختیار دارند، با ایجاد رقابت منفی موجب کاهش صادرات سیمان می‌شوند. این کارشناس با اشاره به وضعیت قرمز صنایع سیمان کشور تصریح کرد: روز دوشنبه از 21 شرکت بزرگ سیمانی حاضر در بورس نماد 19 شرکت منفی بود و این وضعیتی است که مدت‌هاست در بازار سهام این صنعت وجود دارد. این هشداری است که نشان می‌دهد افق پیش‌روی صنعت سیمان برای سرمایه‌گذاران روشن نیست و اگر نسبت به این وضعیت بی‌تفاوت باشیم، روزهای بسیار بدتر صنعت سیمان هم از راه خواهد رسید